
Olhar atento,
cheio de dor e bronze:
Camões laureado guarda a praça
revolta de sol.
Do outro lado Pessoa,
relaxa uma multidão
que lhe arranca a alma.
Face a face,
os poetas e a sua sombra
serpenteiam entre o gemido
de palavras estranhas.
Com fome plúmbea
os meus passos perdem-se
para procurar o vinte e oito
para embalar a cidade
á beira do Tejo.
Traducido por María Antonia Pires
1 comentario:
Hola Tino:
Me encantó este poema, bueno, tu sabes que soy un seguidor de tu poesía que tanto me transmite, pero el leer los versos en portugués, me llenan aún más. Un abrazo e muita saudade amigo.
Publicar un comentario